«گاه یک تصویر چقدر زیبا می تواند، مفاهیمِ عمیق فلسفی و معرفت شناسی را نشان دهد.
نظریه «عینک ذهن» کانت، همه تلاشش را کرده تا همین نکته کاریکاتور را توضیح دهد.
قصه ی این کرگدن، قصه ی ماست؛
ما شاخی جلوی چشمانمان نداریم که با آن، همه جهان را در دو طرفِ یک شاخ ببینیم، اما ذهنمان پر است از پیشفرض ها و پیش داوری ها ...
همه ما تصور می کنیم که بی طرفانه قضاوت می کنیم و منطبق با واقعیات، مثلِ همین کرگدنِ رئالیست! مثل او تصور می کنیم، که میانِ همه جهان شاخی است زیبا و جهان دو نیمه است: نیمی این سوی شاخ، نیمی آن سوی شاخ.
غافل از این که به ذهنمان عینکی است، نادیده!
غافل از این که به ذهنمان عینکی است، نادیده!
قضاوت، کار سختی است...
قضاوت در هر کاری...»
No comments:
Post a Comment