لئوناردو باف و دالايى ‌لاما

 

مکالمه ‌اى بين لئوناردو باف و دالايى ‌لاما

لئوناردو باف يک پژوشگر دينى معروف در برزيل است. متن زير، نوشته اوست:

در ميزگردى که درباره «دين و آزادى» برپا شده بود و دالايى‌ لاما هم در آن حضور داشت، من با کنجکاوى، و البته کمى بدجنسى، از او پرسيدم: عالى جناب، بهترين دين کدام است؟ ... خودم فکر کردم که او لابد خواهد گفت: «بودايى» يا «اديان شرقى که خيلى قديمى ‌تر از مسيحيت هستند».

دالايى ‌لاما کمى درنگ کرد، لبخندى زد و به چشمان من خيره شد ... و آن گاه گفت: «بهترين دين، آن است که از شما آدم بهترى بسازد».

من که از چنين پاسخ خردمندانه ‌اى شرمنده شده بودم، پرسيدم: آن چه مرا انسان بهترى مى‌ سازد چيست؟

او پاسخ داد: «هر چيز که شما را دل‌ رحم ‌تر، فهميده ‌تر، مستقل ‌تر، بى ‌طرف‌ تر، بامحبت ‌تر، انسان دوست ‌تر، با مسئوليت ‌تر و اخلاقى‌ تر سازد. دينى که اين کار را براى شما بکند، بهترين دين است».

من لحظه ‌اى ساکت ماندم و به حرف‌ هاى خردمندانه ی او انديشيدم. به نظر من پيامى که در پشت حرف ‌هاى او قرار دارد چنين است:

دوست من! اين که تو به چه دينى اعتقاد دارى و يا اين که اصلاً به هيچ دينى اعتقاد ندارى، براى من اهميت ندارد. آن چه براى من اهميت دارد، رفتار تو در خانه، در خانواده، در محل کار، در جامعه و در کلّ جهان است.

به ياد داشته باش، عالم هستى بازتاب اعمال و افکار ماست. قانون عمل و عکس ‌العمل فقط منحصر به فيزيک نيست. در روابط انسانى هم صادق است. اگر خوبى کنى، خوبى مى‌ بينى و اگر بدى کنى، بدى. هميشه چيزهايى را به دست خواهى آورد که براى ديگران نيز همان‌ ها را آرزو کنى. شاد بودن، هدف نيست. يک انتخاب است.

«هيچ دينى بالاتر از حقيقت وجود ندارد».