سمیر دی جی
چند ماهی است که در میان نام های رنگارنگ و متعدد، مستعار و غیر مستعار خوانندگانی که روز به روز تعدادشان فزونی می یابد، نام مستعار «سمیر» به چشم می خورد که در نگاه اول در میان سایر آلبوم های هنری (که البته نام هنر برازنده ی تعداد بی شماری از آنها نیست) گم می شود. اما این نکته که نام اصلی وی محمد حسین خزعلی (آخرین فرزند آیت الله خزعلی، عضو مجلس خبرگان رهبری) است، ما را به تأمل وا می دارد. به ویژه وقتی اجراهای وی را با آن شکل ظاهری، در شبکه ی ماهواره ای ایرانیان (شبکه ی منتسب به جریان انحرافی) که متعلق به برادرش (علیرضا خزعلی) است می بینیم.
مسئله، تقبیح علایق و فعالیت های اجتماعی افراد نیست. مسئله، واکنش آیت الله و سایر آقایان است در قبال این امور. همان کسانی که موسیقی را حرام می دانستند و انواع توهین و فحاشی را نثار کسانی می کردند که جرمشان گوش دادن به موسیقی بود!
سوال این است که چرا نام اصلی وی بر روی آثارش دیده نمی شود؟ اگر خلاف شأن خانواده است، چرا با حمایت پدر صورت می گیرد و اگر نیست، قضیه از چه قرار است؟! جناب آیت الله که ید طولایی در موضع گیری نسبت به جنبش سبز و رهبران آن و اعلام برائت از افراد دارند و بارها و بارها از فتنه و «حامیان» آن سخن راندند، سکوت در مورد این فرزند به چه معنا است!
No comments:
Post a Comment